Sinds we begonnen zijn met ‘veiligheids-oefeningen’ voor overprikkelde honden is het soms moeilijk voor de hondenbaasjes om de emoties en daarbij horende lichaamstaal van hun lieveling te bevatten… Toch een woordje uitleg.

Hoe vaak zie je niet overactieve, geprikkelde, gestresseerde (you name it!) honden op de achterbank toekomen.

Vraag jij je dan ook niet steeds af: hebben die nu stress/spanningen omdat het vooruitzicht van de hondenweide een gezonde associatie van plezier, opwinding laat opborrelen bij hond en baas?

Of is het eerder angst, spanning, hulpeloosheid ivm wat komen gaat? Aangelijnd voorbij andere honden gaan werken? Teveel onvoorspelbaarheid (bewegende honden) op korte afstand? Baasje dat teveel druk op de hond gaat zetten? De leiband die een ruk voorspelt?

Gaat dan de achterklep van de wagen open en blijkt de balans naar angst en stress over te hellen, waar zit dan het verschil in de kop van de hond? Kunnen wij dat überhaupt als mens al opmerken? Tuurlijk: de hond communiceert met alles wat hij in huis heeft! Lichaamstaal in combinatie met een lage,hoge of kalmerende houding, gelaatsuitdrukkingen, geluiden, olfactorische signalen.. En daar gaat nu net die hele oefening met de ‘veiligheidsperimeter’ over.

Want alles valt onder de noemer ‘stress’ of ‘overprikkeling’ maar is dat wel zo? Is stress niet eerder een tekort aan tijd/beslissingsmoment/slecht management? Waar hij uiteindelijk toch controle over terug krijgt als hij alles 1 per 1 kan afhandelen of controle kan over winnen? Heeft het dan toch niets met angst te maken?  Wat voor de hond wil zeggen: Miljaar, ik moet hier alles tegelijk doen en krijg dit niet onder controle! Leiband knelt, baasje die beveelt, autodeur die maar niet open wil, ik wil bij die honden, waar is mijn bal, wanneer is het speeltijd? enz… Frustratie en nervositeit dus..

Is dat geen groot verschil met angst?

Waar de hond spanningen opbouwt door het besef dat hij in situaties gedwongen zal worden waar hij eigenlijk niet wil zijn omdat hij er eigenlijk bang voor is? Hier heeft hij dus geen controle over de gebeurtenissen en  een gevoel van onbehagen en bezorgdheid neemt over. Met soms dezelfde, overlappende signalen als bij stress ! Hier is eigenlijk de termen ‘hulpeloosheid’ en angst eerder op z’n plaats.

Vandaar dat het ‘lezen’ van de hond de key is om elke vorm van overprikkeling aan te pakken. En daar gaat nu net die hele oefening met de ‘veiligheidsperimeter’ over. Het zelf leren inschatten van de gemoedstoestand van je hond aan de combinatie van verschillende vormen van lichaamstaal en (lage?) -houding. Voldoen aan de behoefte van je hond om meer afstand te nemen van waar hij bang van is, een gevoel van onbehagen geeft of waar hij geen controle over heeft.Het aanbieden van een veilige zone om vandaar uit terug wat meer controle over zijn omgeving te krijgen, wat rust in de ‘kop’.

Sommigen combinaties evolueren echt snel, want de geleider kan zijn afstand leren bepalen aan de ‘taal van de hond’ en zo opschuiven richting andere honden. (mits nog een tussenstap met de ‘anker oefening)

Ervaar je soms ook overprikkeling bij je hond in eender welke vorm dan ook? Zou je willen weten hoe jij en je hond er samen kunnen aan werken? Kom dan snel even snuffelen en gluren in de lessen op donderdagavond. Of stuur een bericht, dan nemen we snel contact met je op!

Vele hondengroeten van Wim, Noah, Fletcher en Manga.